χαυνίζω

ΝΜ [χαῡνος]

νεοελλ.

παθ. χαυνίζομαι

(στην ποίηση) είμαι αποχαυνωμένος, χασμουριέμαι ελαφρώς λόγω ατονίας

μσν.

παθ. γίνομαι χαύνος, μαλακός, πλαδαρός.